Literatuur

- Heimans, E. & H.W. Heinsius & Jac. P. Thijsse, Geïllustreerde flora van Nederland. Amsterdam & Antwerpen (Versluys), 1960 ^20e druk. [1182 blz. ISBN -]. Hierin "Bereklauw, Heracleüm": blz. 629, 634

- Nijssen, Ben, "Berenklauw in discussie". In: Binnenstadskrant. Periodiek voor de binnenstad van Utrecht, 10-2002 (jrg 7, nr 4), blz. 17 (betreft discussie voor- en tegenstanders weghalen berenklauw uit singeltalud langs Van Asch van Wijckskade/Weerdsingel O.Z.)

- Sambeek, Jos van, "Schimmel tegen reuzenberenklauw". In: Ons Utrecht, 19-03-2008, blz. 2 ("De gemeente heeft een nieuw middel ingezet tegen de reuzenberenklauw: een schimmel genaamd sclerotina sclerotiorum. [...] De schimmel tast de wortel van de berenklauw aan en zorgt dat de zaden van de plant minder goed ontkiemen. Het gebruik van de schimmel is een veel effectievere methode dan snoeien of maaien. Het uiteindelijke resultaat is echter pas na twee jaar bereikt. Het eerste jaar is zichtbaar dat de plant minder goed groeit en in het tweede jaar komt de plant helemaal niet meer voor. De reuzenberenklauw is een grote plant die schadelijk is voor de mens en zijn omgeving. Bij aanraking kunnen blaren ontstaan. De woekerplant zorgt er ook voor dat andere groen verdwijnt [...]")

- "Berenklauwen aangepakt". In: Binnenstadskrant (periodiek voor de Binnenstad van Utrecht), [jrg 13, nr 3] zomer-2008, blz. 24 ("De gemeente is de strijd begonnen tegen de reuzenberenklauw, een grote plant die bij aanraking met de huis blaren veroorzaakt. Met nieuw biologisch bestrijdingsmiddel - de schimmel sclerotina sclerotiorum - zijn langs wandelpaden, in parken en langs het water de planten de afgelopen maanden twee keer bedruppeld. De wortels zijn daardoor aangetast en de zaden kunnen minder goed ontkiemen. Na twee jaar komen de planten helemaal niet meer op, zo is de verwachting. Voor vegetatie rondom de reuzenberenklauw is geen ruimte; hij overwoekert de inheemse soorten en spreidt zich steeds verder uit" - dit is de volledige tekst)